ปัจจัยทางเศรษฐกิจที่มีผลต่อจำนวนเงินเบี้ยประกันชีวิตรวมประเภทสามัญ

Abstract

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาตัวแปรทางเศรษฐกิจที่มีอิทธิพลต่อจำนวนเงินเบี้ยประกันชีวิตรวมประเภทสามัญ และเพื่อศึกษาถึงแนวโน้มของการออมเงินในระบบประกันชีวิตของประเทศไทย โดยมีกรอบแนวคิด ตัวแปรอิสระ ประกอบด้วย ดัชนีราคาผู้บริโภค (CPI) ผลิตภัณฑ์ในประเทศเบื้องต้น (GDP) ดัชนีราคาตลาดหลักทรัพย์ (Set Index) และอัตราผลตอบแทนพันธบัตรรัฐบาล 5 ปี(Bond)กับตัวแปรตาม คือ จำนวนเงินเบี้ยประกันชีวิตรวมประเภทสามัญ (Insurance) ผู้ศึกษาได้อาศัยข้อมูลทุติยภูมิ (Secondary Data) รายไตรมาส โดยเก็บรวมรวมจากหน่วยงานภาครัฐ ได้แก่ สำนักดัชนีเศรษฐกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ธนาคารแห่งประเทศไทยและ สำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ซึ่งแต่ละตัวแปรได้ขนาดตัวอย่าง 30 ไตรมาส ตั้งแต่ ไตรมาสที่ 1 ปี พ.ศ.2546 ถึง ไตรมาสที่ 2 ปี พ.ศ.2553 โดยใช้วิธีการ Multiple Regression Analysis ในการทดสอบ รวมถึงการทดสอบความแปรปรวนของค่า ความคลาดเคลื่อนที่ไม่คงที่(Heteroscedasticity) และค่าความคลาดเคลื่อน (Error) ของสมการ ผลการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่า ตัวแปรอิสระที่เป็นปัจจัยทางเศรษฐกิจ คือ ผลิตภัณฑ์ในประเทศเบื้องต้น (GDP) มีความสัมพันธ์กับจำนวนเงินเบี้ยประกันชีวิตรวม หรือมีอิทธิพลต่อการออมเงินในระบบประกันชีวิต มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95 สำหรับตัวแปรอิสระอื่น ๆ ไม่มีความสัมพันธ์กับจำนวนเงินเบี้ยประกันชีวิตรวม และแนวโน้มของการออมเงินในระบบประกันชีวิตของประเทศไทยในปี 2553 - 2554 จะยังคงเพิ่มขึ้นตามการขยายตัวของเศรษฐกิจ และผลิตภัณฑ์ในประเทศเบื้องต้น สอดคล้องกับผลการวิจัยของ โสภา เหมืองหม้อ (2552) ในประเด็น รายได้ประชาชาติ (GNP) มีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงของการออมภาคครัวเรือน มากที่สุด ซึ่งบริษัทประกันชีวิต ประชาชนที่เป็นผู้เอาประกันชีวิต และภาครัฐบาลสามารถใช้ประโยชน์จากผลของการศึกษาครั้งนี้ ในการวางแผนหรือตัดสินใจตามบทบาทของแต่ละฝ่ายต่อไป