ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับความรับผิดของผู้ขนส่งทางอากาศ กรณีผู้โดยสาร นำโทรศัพท์เคลื่อนที่ขึ้นไปใช้บนอากาศยานแล้วเกิดความเสียหายกับผู้โดยสารคนอื่น

Abstract

การค้นคว้าอิสระฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาเกี่ยวกับความรับผิดของผู้ขนส่งทางอากาศ กรณีผู้โดยสารนำโทรศัพท์เคลื่อนที่ขึ้นไปใช้บนอากาศยานแล้วเกิดความเสียหายกับผู้โดยสารคนอื่น ผู้เขียนจึงได้ศึกษาวิเคราะห์เปรียบเทียบกฎหมายต่างประเทศและกฎหมายไทยถึงความรับผิดชอบของอากาศยานในกรณีเกิดความเสียหายต่อร่างกายและทรัพย์สิน จากการศึกษาผู้ศึกษาพบว่า พระราชบัญญัติการรับขนทางอากาศระหว่างประเทศ พ.ศ. 2560 ฉบับที่ 2 ซึ่งเป็นการแก้ไขเพิ่มเติมจากฉบับแรกเมื่อปี พ.ศ. 2558 ภายหลังจากที่ประเทศไทยเข้าร่วมอนุสัญญามอนทริออลได้จำกัดความรับผิดของผู้ขนส่งเอาไว้ หรือหากผู้ขนส่งพิสูจน์ได้ว่าความเสียหายมิได้เกิดจากความประมาทของผู้ขนส่งหรือสายการบินก็อาจจะทำให้หลุดพ้นจากความผิดได้ ซึ่งอาจ จะทำให้ผู้โดยสารไม่ได้รับความเป็นธรรมจากความเสียหายที่เกิดขึ้น ผู้ศึกษาจึงได้นำหลักค่าเสียหาย เชิงลงโทษมาวิเคราะห์ถึงความรับผิดของผู้ขนส่งทางอากาศ พบว่าค่าเสียหายเชิงลงโทษมิได้มุ่งเน้นใน การชดเชยค่าเสียหายที่เกิดขึ้นเพียงอย่างเดียว แต่มุ่งเน้นเพื่อให้เกิดการเข็ดหลาบ ป้องปรามไม่ให้เกิดเหตุการณ์ลักษณะเดิมอีกในอนาคตด้วยการกำหนดมูลค่าการชดเชยค่าเสียหายที่สูงเกินมูลค่าความเสียหายที่เกิดขึ้นจริง อันจะส่งผลให้ผู้รับขนหรือสายการบินเกิดความตระหนักถึงความปลอดภัยและเกิดความเป็นธรรมแก่ผู้โดยสาร ผู้ขนส่งต้องรับผิดในความเสียหายที่เกิดขึ้นจากการที่คนโดยสารถึง แก่ความตายหรือได้รับบาดเจ็บทางร่างกาย ซึ่งกรณีดังกล่าวเป็นกรณีที่ถือเป็นอุบัติเหตุซึ่งผู้ขนส่งทางอากาศหรือสายการบินจะต้องรับผิดต่อผู้ที่ได้รับความเสียหาย ผู้ศึกษาจึงเสนอแนะให้มีการแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมาย โดยนำหลักค่าเสียหายเชิงลงโทษมาบังคับใช้ร่วมกับพระราชบัญญัติการรับขนทางอากาศระหว่างประเทศ แก้ไขเพิ่มเติม ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2560 โดยให้มีการวางแนวทางการใช้กฎหมายให้เหมาะสมเกิดความเป็นธรรมกับผู้โดยสารและสายการบิน

This research was aimed to study legal problem on liability of aircraft carrier in case passengers bring mobile phones on board and cause damage to other passengers. The study found that the International Carriage by Air Act, B.E.2558 (2015) has been amended by the International Carriage by Air Act (No.2), B.E.2560 (2017). After Thailand is a party to Montreal Convention. The act provides limitation carrier found that by this law the carrier shall be limit the liability or the carrier shall not be liable for damage arising if the carrier proves that it was not due to the negligence of the carrier which isunfair for the passengers who sustained damages. Thus, the study appliesthe punitive damage for analyze the liability of the carrier and found that the punitive damage should be applied principle in order to prevent the occurrence in the future by setting the compensation that is higher than the actual damage. This will result the carrier or airline to be aware of safety and fairness to passengers. The carrier is liable for the damage. Arising from the death or bodily injury of a passenger in case the mobile phone is exploded. This is an accident in which the air carrier or airline will be liable to the injured party. The study proposes The International Carriage by Air Act, B.E.2558 (2015) should be amended by applying punitive damage to air carrier to be fair to passengers and airlines.