การเปรียบเทียบระดับการรับรู้ต่อประเภทของแหล่งข้อมูลกับระดับการตัดสินใจซื้อนาฬิกาข้อมือต่างประเทศที่มีชื่อเสียงของคนกรุงเทพมหานคร

Abstract

การศึกษาโดยอิสระเรื่อง “ การเปรียบเทียบระดับการรับรู้ต่อประเภทของแหล่งข้อมูลกับระดับการตัดสินใจซื้อนาฬิกาข้อมือต่างประเทศที่มีชื่อเสียงของคนกรุงเทพมหานคร ” มีวัตถุประสงค์ของการศึกษา เพื่อเปรียบเทียบระดับการรับรู้ของคนกรุงเทพมหานครต่อแหล่งข้อมูลแต่ละประเภทจาแนกตามอาชีพเจ้าของธุรกิจและพนักงานบริษัทเอกชนและเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับการรับรู้ต่อประเภทแหล่งข้อมูลกับระดับการตัดสินใจซื้อนาฬิกาข้อมือต่างประเทศที่มีชื่อเสียงของคนกรุงเทพมหานคร ในการศึกษาได้เก็บรวบรวมข้อมูลจากแบบสอบถามกลุ่มประชากรจากกลุ่มผู้บริโภคที่สวมใส่นาฬิกาแบรนด์เนมในเขตกรุงเทพมหานครและเป็นผู้ที่มีอาชีพเจ้าของธุรกิจและพนักงานบริษัทเอกชน จำนวน 400 คน สุ่มตัวอย่างโดยวิธีแบบเจาะจง (Purposive Sampling) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติเชิงพรรณา (Descriptive Statistic) ได้แก่ ร้อยละ (Percentage) ในการบรรยายลักษณะทั่วไปของข้อมูล อันประกอบไปด้วย ข้อมูลส่วนบุคคล พฤติกรรมด้านการรับรู้ที่มีต่อประเภทแหล่งข้อมูลต่าง ๆ ใช้ค่าเฉลี่ยเลขคณิต (Mean) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) ในการหาค่าคะแนนระดับการรับรู้ต่อประเภทแหล่งข้อมูลแต่ละประเภทกับระดับการตัดสินใจซื้อและวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงอนุมานเพื่อทดสอบสมมติฐาน โดยใช้การวิเคราะห์ค่าสถิติ Pearson Correlation ระดับการรับรู้ ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มเจ้าของธุรกิจและกลุ่มพนักงานบริษัทเอกชนมีระดับการรับรู้ต่อประเภทแหล่งข้อมูลประสบการณ์ของตนเอง คือ จากการศึกษาข้อมูลด้วยตนเองและมีระดับการรับรู้ต่อประเภทแหล่งข้อมูลสื่อประเภทต่าง ๆ คือ จากงานจัดแสดงสินค้าและมีระดับการรับรู้ต่อประเภทแหล่งข้อมูลกลุ่มอ้างอิง คือ จากเพื่อนสนิท ความสัมพันธ์ระดับการรับรู้ต่อประเภทแหล่งข้อมูลกับระดับการตัดสินใจซื้อ ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มเจ้าของธุรกิจและกลุ่มพนักงานบริษัทเอกชนมีระดับการรับรู้ต่อ ประเภทแหล่งข้อมูลประสบการณ์ของตนเองกับระดับการตัดสินใจซื้อ แตกต่างกันอย่างมี นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 คือ ระดับการรับรู้มีความสัมพันธ์กับระดับการตัดสินใจซื้อ กลุ่มเจ้าของธุรกิจและกลุ่มพนักงานบริษัทเอกชนมีระดับการรับรู้ต่อประเภทแหล่งข้อมูลสื่อประเภทต่าง ๆ กับระดับการตัดสินใจซื้อ ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 คือ ระดับการรับรู้ไม่มีความสัมพันธ์กับระดับการตัดสินใจซื้อ กลุ่มเจ้าของธุรกิจและกลุ่มพนักงานบริษัทเอกชนมีระดับการรับรู้ต่อประเภทแหล่งข้อมูลกลุ่มอ้างอิงกับระดับการตัดสินใจซื้อ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 คือ ระดับการรับรู้มีความสัมพันธ์กับระดับการตัดสินใจซื้อ