ปัจจัยทางเศรษฐกิจและการเงินที่มีผลกระทบต่ออัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริง

Abstract

ในปัจจุบันการค้า การเงิน และการลงทุนได้มีการขยายตัวไปยังประเทศต่างๆ ทั่วโลก โดยที่ประเทศไทยนั้นได้ทำการเปิดการค้าเสรีกับประเทศต่าง ๆ เพิ่มมากขึ้น โดยผ่านทางระบบการเงินระหว่างประเทศใช้อัตราแลกเปลี่ยนเป็นสื่อกลางเชื่อมโยงราคาสินค้าและบริการระหว่างประเทศที่เป็นเงินต่างสกุลกันให้มีมูลค่าเทียบเท่าเมื่อแสดงเป็นเงินสกุลเดียวกับค่าเงินในประเทศ โดยที่อัตราแลกเปลี่ยนมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการค้าและการลงทุนระหว่างประเทศ และมีความสำคัญต่อภาวะเศรษฐกิจระหว่างประเทศและเชื่อมโยงกับการเจริญเติบโตภายในของประเทศ ระดับราคาสินค้าในประเทศ ดุลการค้าดุลการชำระเงิน และภาระหนี้ต่างประเทศ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยทางเศรษฐกิจและการเงินที่มีผลกระทบต่ออัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริงและเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของปัจจัยทางเศรษฐกิจและการเงินที่มีอิทธิพลต่ออัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริง โดยใช้ข้อมูลรายไตรมาสตั้งแต่ไตรมาสที่หนึ่งปี 2544 ถึง ไตรมาสที่สองปี 2552 เพื่อประมาณค่าสมการถดถอยเชิงเส้นด้วยวิธี การวิเคราะห์ความถดถอยเชิงพหุ (Multiple Regression Analysis) ในการวิจัย นอกจากนี้ทำการทดสอบ Heteroskedasticity เพื่อหาว่าความแปรปรวนมีความคงที่หรือไม่ โดยใช้ Unit Root test เพื่อทดสอบค่าความคลาดเคลื่อน (Error) ว่ามีความนิ่งหรือไม่ เพื่อหาความสัมพันธ์กันในระยะยาว ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยทางเศรษฐกิจและการเงินที่มีผลกระทบต่ออัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริง คือ อัตราเงินเฟ้อ อัตราดอกเบี้ยพันธบัตรรัฐบาล และอัตราดอกเบี้ยเงินฝากประจา ซึ่งค่าที่ทดสอบได้เป็นไปในทิศทางเดียวกันและมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 95 % กล่าวคือ เมื่ออัตราดอกเบี้ยเงินฝากประจา 2 ปี เพิ่มขึ้นร้อยละ 1 จะทาให้อัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริงเพิ่มขึ้นร้อยละ0.012731 อัตราเงินเฟ้อภายในประเทศนั้นเพิ่มขึ้นร้อยละ1 จะทำให้อัตราแลกเปลี่ยนเพิ่มขึ้นร้อยละ0.829854 และอัตราดอกเบี้ยพันธบัตร มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยนน้อยที่สุด เมื่ออัตราดอกเบี้ยพันธบัตร เพิ่มขึ้นร้อยละ1จะทำให้อัตราแลกเปลี่ยน ลดลงร้อยละ -0.011163 ส่วนผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศนั้นไม่มีอิทธิพลต่ออัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริง