ประสิทธิภาพในการดำเนินงานของบริษัทประกันชีวิตในประเทศไทย

Abstract

งานวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวัดประสิทธิภาพการดำเนินงานของบริษัทประกันชีวิตในประเทศไทยจำนวน 23 บริษัท ระหว่างปี พ.ศ.2553-2557 รวมทั้งทำการเปรียบเทียบประสิทธิภาพการดำเนินงานของบริษัทประกันชีวิตสัญชาติไทยและบริษัทประกันชีวิตต่างชาติ และประสิทธิภาพการดำเนินงานของบริษัทขนาดเล็ก กลาง และใหญ่ โดยอาศัยวิธีวิเคราะห์ Data Envelopment Analysis (DEA) เพื่อวัดประสิทธิภาพการดำเนินงานของบริษัทประกันชีวิตจากมุมมองทางด้านปัจจัยการผลิต (Input Oriented) ภายใต้แบบจำลอง 2 แบบจำลอง ได้แก่ แบบจำลอง CCR ซึ่งมีสมมติฐานว่าบริษัทประกันชีวิตมีการดำเนินงานแบบผลได้ต่อขนาดคงที่และแบบจำลอง BCC ซึ่งมีสมมติฐานว่าบริษัทชีวิตมีการดำเนินงานแบบผลได้ต่อขนาดผันแปร ทั้งนี้ กำหนดให้บริษัทประกันชีวิตมีปัจจัยการผลิต 4 ชนิด ได้แก่ ค่าจ้างและค่าบำเหน็จ ค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานและค่าใช้จ่ายอื่นๆ สินทรัพย์เพื่อการลงทุน ที่ทำการและสินทรัพย์ดำเนินการ และปัจจัยทางด้านผลผลิต 2 ชนิด ได้แก่ เบี้ยประกันภัยรับสุทธิ และรายได้จากการลงทุนและรายได้อื่น ผลการศึกษาของ 2 แบบจำลองเมื่อวิเคราะห์เป็นรายบริษัทพบว่า บริษัทที่มีประสิทธิภาพในการดำเนินงานหรือมีคะแนนประสิทธิภาพเท่ากับ 1 แสดงให้เห็นว่า บริษัทมีการใช้ปัจจัยการผลิตต่ำที่สุดเพื่อให้ได้ผลผลิตเท่าเดิม ได้แก่ 1. กรุงเทพประกันชีวิต 2. บางกอกสหประกันชีวิต 3. ไทยพาณิชย์ประกันชีวิต และหากพิจารณาถึงกลุ่มสัญชาติพบว่า บริษัทประกันชีวิตสัญชาติไทยมีคะแนนที่มีประสิทธิภาพที่ดีกว่าบริษัทประกันชีวิตต่างชาติมากกว่าครึ่ง แสดงให้เห็นว่าบริษัทประกันชีวิตสัญชาติไทยมีประสิทธิภาพในการดำเนินงานที่ดีกว่าบริษัทประกันชีวิตต่างชาติ ในด้านของกลุ่มขนาดพบว่า บริษัทขนาดใหญ่มีคะแนนประสิทธิภาพที่ดีกว่าบริษัทขนาดกลางและเล็ก แสดงให้เห็นว่าบริษัทขนาดใหญ่มีประสิทธิภาพในการดำเนินงานที่ดีกว่าบริษัทขนาดกลางและขนาดเล็กหรือมีการใช้ปัจจัยการผลิตต่ำที่สุดเพื่อให้ได้ผลผลิตเท่าเดิม

This study aims to measure the operating efficiency of 23 life insurance companies in Thailand during 2010 – 2014 by employing Data Envelopment Analysis (DEA). It also aims to compare the operating efficiency between Thai and foreign insurance companies and among small, medium and large insurance companies. In addition, two DEA models, including CCR DEA Model of which constant return to scale is assumed and BCC DEA Model of which variable return to scale is assumed, under input oriented approach are employed in this study. Moreover, insurance companies in this study are assumed to have four inputs, including commissions and brokerages expenses, operating expenses, investment assets and building and operating assets and two outputs, including net written premiums and net investment income and other income. The findings reveal that insurance companies which have efficiency scores of 1.00, indicating that they can generate a certain amount of outputs with the lowest amount of inputs, include Bangkok Life Assurance, BUI Life Insurance and SCB Life Assurance. Moreover, the findings show that Thai insurance companies, on average, have the greather operating efficiency than foreign companies. As considering insurance companies catergorized by size, it is found that, on average, large insurance companies have the greater operating efficiency that small and medium life insurances. However, small and medium life insurance companies are not statistically different in the operating efficiency