ปัจจัยส่วนประสมการตลาดและแรงจูงใจภายในองค์กรที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อถุงมือยางเอสทีซีของลูกค้าในเขตนิคมอุตสาหกรรมโรจนะ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

Abstract

วิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนประสมการตลาดและแรงจูงใจภายในองค์กรที่มีผลต่อ การตัดสินใจซื้อถุงมือยางเอสทีซี ของลูกค้าในเขตนิคมอุตสาหกรรมโรจนะ จังหวัด พระนครศรีอยธุยา โดยกลุ่มตัวอย่างในการวิจัยได้แก่ ลูกค้าของบริษทัสเปเชียลตี้ เท็ค คอร์ปอเรชนั่ จำกัด (เอสทีซี) จำนวน 152 ราย โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ความถี่ร้อย ละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้การวิเคราะห์ความถดถอยเชิงเส้นแบบพหุ ( Multiple Linear Regression)ในการทดสอบสมมติฐาน ผลการวิจยั พบว่า ธุรกิจของผู้ตอบแบบสอบถาม ส่วนใหญ่เป็นโรงงานในกลุ่มอุตสาหกรรม อิเล็คทรอนิคส์ มีการผลิตชิ้นงานกล้องถ่ายรูป และใช้ชนิดของถุงมือยางไนไตร 12” สำหรับจำนวน คนงาน โรงงานส่วนใหญ่ มีจำนวนคนงานตั้งแต่ 1,000-3,000 คน มีระยะเวลาการทำงาน 2 กะ และมี ระยะการเปลี่ยนการใชถุงมือยางทุกๆ 2-3 ชั่วโมง เมื่อพิจารณาถึงปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดในการ ตัดสินใจซื้อถุงมือยางเอสทีซี พบว่าลูกค้าให้ความสำคัญด้านผลิตภัณฑ์ในการตัดสินใจซื้อถุงมือยางมาก ที่สุดตามด้วย ด้านราคา ช่องการจัดจำหน่ายและการส่งเสริมการตลาด สำหรับแรงจูงใจภายในองค์กร ในการตัดสินใจซื้อถุงมือยางเอสทีซี พบว่าแรงจูงใจที่เป็นตัวเงินมีผลต่อการตัดสินใจซื้อมากที่สุด ผลการทดสอบสมมติฐานพบว่าแรงจูงใจที่ไม่เป็นตัวเงินและส่วนประสมทางการตลาดด้าน การส่งเสริมการตลาด มีผลต่อการตัดสินใจซื้อถุงมือยางเอสทีซี อย่างมีนัย สำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยส่วนประสมทางตลาดด้านการส่งเสริมการตลาดจะมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อถุงมือยางมากที่สุด ตามด้วยแรงจูงใจที่ไม่เป็นเงิน ในขณะที่แรงจูงใจที่เป็นตัว เงินและส่วนประสมทางการตลาดด้าน ผลิตภัณฑ์ ราคา และช่องทางการจัดจำหน่าย ไม่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อถุงมือยางเอสทีซีอย่างมี นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05