การนำเสนอตัวแบบด้านบวกของการทำศัลยกรรมเสริมความงาม ในนิตยสารแฟชั่นและบันเทิงไทยและการตอบสนองของวัยรุ่นสตรีไทย

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจโดยใช้แบบสอบถามแบบตอบด้วยตนเองเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างสตรีไทยในกรุงเทพมหานคร จำนวน 420 คนที่มีอายุระหว่าง 18 – 25 ปี เพื่อศึกษาบทบาทของการเปิดรับการนำเสนอตัวแบบด้านบวกของการทำศัลยกรรมเสริมความงามในนิตยสารแฟชั่นและบันเทิงไทยที่มีต่อทัศนคติและความตั้งใจทำศัลยกรรมเสริมความงาม ของผู้อ่านวัยรุ่นสตรีไทย ผลการวิเคราะห์ความถดถอยเชิงเส้นตรงพบว่า ปริมาณการเปิดรับนิตยสารแฟชั่นและบันเทิงไทยส่งผลต่อการที่กลุ่มตัวอย่างรับรู้ผลด้านบวกที่ตัวแบบได้รับการจากการทำศัลยกรรมเสริมความงาม และการรับรู้ผลด้านบวกดังกล่าวก็ส่งผลต่อทัศนคติต่อการทำศัลยกรรมเสริมความงามตามที่ได้ตั้งสมมติฐานไว้ อย่างไรก็ดีผลการวิเคราะห์ความถดถอยพหุคูณแบบ Stepwise บ่งชี้ว่า ท่าทีของกลุ่มอ้างอิงที่มีต่อการทำศัลยกรรมเสริมความงามกลับไม่ส่งผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติต่อความตั้งใจทำศัลยกรรมเสริมความงามของกลุ่มตัวอย่าง เหมือนดังตัวแปรอิสระอีก 2 ตัว คือ ทัศนคติต่อการทำศัลยกรรมเสริมความงาม และการรับรู้ความสามารถของตนเองในการทำศัลยกรรมเสริมความงามที่นำเสนอโดยทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน (Theory of Planned Behavior) จากผลวิจัยดังกล่าวข้างต้นผู้วิจัยได้เสนอแนะแนวทางในการส่งเสริมการใช้จรรยาบรรณของสื่อมวลชนที่มีวัยรุ่นสตรีเป็นกลุ่มเป้าหมาย และแนวทางการวิจัยในอนาคต

This study is a survey research using a self-administered questionnaire to collect data with 420 Thai female samples in Bangkok Metropolitan, aged between 18 and 25 years old. It aims to test research hypotheses regarding the potential influences of young female audiences’ exposure to positive modeling of cosmetic surgery in fashion and entertainment Thai magazines on their attitude toward cosmetic surgery and behavioral intention. Liner Regression Analyses reveal that the samples’ level of exposure to these magazines significantly affected their perceived benefit of cosmetic surgery, which in turn significantly influenced their attitude toward cosmetic surgery. However, Stepwise Multiple Regression Analysis yields that samples’ perceived behavioral control and attitude toward cosmetic surgery significantly predicted their intention to do cosmetic surgery whereas subjective norms were not a significant predictor as postulated by the Theory of Planned Behavior. These finidings point to the promotion of ethical practices among mass media targeting female teenagers and implications for future research.