ปัญหาการคุ้มครองสิทธิบัตรในกระบวนการทางธุรกิจออนไลน์ในประเทศไทย

Abstract

เนื่องจากในปัจจุบันกระบวนการทางธุรกิจออนไลน์ (Online Business Method) ได้เข้า มามีบทบาทในการประกอบธุรกิจออนไลน์เป็นอย่างมาก และได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายไป ทั่วโลก จนทำให้เกิดแนวความคิดในการให้ความคุ้มครองด้านสิทธิบัตรแก่กระบวนการทาง ธุรกิจออนไลน์เกิดขึ้นโดยประเทศสหรัฐอเมริกา ก็ได้เป็นประเทศแรกที่ให้ความคุ้มครองด้าน สิทธิบัตรแก่กระบวนการทางธุรกิจออนไลน์ จึงเป็นผลให้อีกหลายประเทศก็ได้นำ เอา แนวความคิดนี้ไปใช้ เช่น ประเทศสหภาพยุโรป และ ประเทศสหราชอาณาจักร ซึ่งแตกต่างจากประเทศไทยที่กฎหมายสิทธิบัตร ไม่ได้ให้ความคุ้มครองแก่กระบวนการ ทางธุรกิจออนไลน์ แต่อย่างใด แม้ว่ากฎหมายสิทธิบัตรโดยทั่วไปจะเป็นกฎหมายที่ยึดหลัก ดินแดน (Territoriality Principle) แต่การที่สหรัฐอเมริกาได้ให้ความคุ้มครองแก่กระบวนการทาง ธุรกิจออนไลน์ ย่อมส่งผลกระทบต่อประเทศไทยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะธุรกิจออนไลน์นั้นใช้ การติดต่อกันโดยผ่านทางเครือข่ายอินเทอร์เน็ต ซึ่งเป็นที่มาของคำว่า “โลกไร้พรมแดน” สารนิพนธ์ฉบับนี้ มุ่งศึกษาแนวทางการให้ความคุ้มครองทางสิทธิบัตรแก่กระบวนการ ทางธุรกิจออนไลน์ ตามหลักกฎหมายของประเทศสหรัฐอเมริกา ประเทศสหภาพยุโรป และ สหราชอาณาจักร ซึ่งเป็นประเทศที่ให้ความคุ้มครองทางสิทธิบัตรแก่กระบวนการทางธุรกิจ ออนไลน์ เพื่อศึกษาเปรียบเทียบขอบเขตการให้ความคุ้มครองทางสิทธิบัตรแก่ กระบวนการทางธุรกิจออนไลน์ของประเทศไทย เพื่อหาแนวทางที่เหมาะสมในการคุ้มครอง กระบวนการทางธุรกิจออนไลน์ภายใต้กฎหมายไทย จากการศึกษาผู้เขียนมีความเห็นว่า ประเทศไทยยังไม่มีความจำเป็นที่จะต้องแก้ไข กฎหมายสิทธิบัตรเพื่อขยายขอบเขตการให้ความคุ้มครองแก่กระบวนการทางธุรกิจออนไลน์ และ เห็นด้วยกับ ร่างพระราชบัญญัติสิทธิบัตร ที่เป็นแนวทางในการปฏิเสธการให้ความคุ้มครอง แก่กระบวนการทางธุรกิจออนไลน์ ไว้อย่างชัดเจน และ กฎหมายสิทธิบัตรของไทยในปัจจุบัน ก็ ได้กำหนดหลักเกณฑ์ในการให้ความคุ้มครองไว้อย่างเข้มงวดอยู่แล้ว ซึ่งเป็นการปกป้อง ผู้ประกอบการทางธุรกิจออนไลน์ชาวไทยได้ในระดับหนึ่ง

The Online Business Method has achieved such broad impact and acceptance in the Internet industry that it has sparked development of patent protection laws worldwide. The United States (US) was the first to implement these laws, followed by the European Union (EU), and the United Kingdom (UK). Currently Thailand, however has no patent protection law that specifically address the online industry. Traditionally, each nation's laws only have jurisdiction within that nation's boundaries. Online patent laws, however, have potential impact even outside a nation's boundaries. For example, US patent protection can affect an online business in Thailand if transactions take place on the Internet – hence the origin of the term “world wide web”. This study analyzes and compares the scope and intent of online business patent protection in the US, EU, UK, and Thailand in order to provide guidance for development of Thai law in this critical area. The conclusion of this study are the following: 1. In Thailand, it is not necessary to change the patent law to protect new online business methods. 2. The Thai Patent Bill is sufficient reference for refusing new claims of patent protection rights. 3. The current form of Thai patent law is complete and comprehensive enough to protect any online business in Thailand