การพัฒนามาตรการป้องกันการลวงขายสินค้าตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534

Abstract

ระบบเศรษฐกิจของประเทศไทยพัฒนาด้วยเทคโนโลยี นวัตกรรม และความคิดสร้างสรรค์ ทำให้ทรัพย์สินทางปัญญามีบทบาทมากขึ้น เครื่องหมายการค้าเป็นทรัพย์สินทางปัญญาที่มีความสำคัญทางการค้ามากที่สุด เพราะธุรกิจต่างๆ ใช้เครื่องหมายการค้าในการแสดงถึงภาพลักษณ์ของสินค้าหรือบริการหรือธุรกิจนั้น เมื่อธุรกิจใดมีภาพลักษณ์ของสินค้าและบริการที่ดี มีส่วนแบ่งทางการตลาดสูง ย่อมทำให้ผู้ประกอบการอื่นที่ไม่สุจริตนำเครื่องหมายการค้านั้นมาใช้ไม่ว่าจะเป็นการละเมิดหรือการลวงขาย งานวิจัยนี้ศึกษาถึงปัญหาการคุ้มครองเครื่องหมายการค้าไม่จดทะเบียนตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 มาตรา 46 วรรคสอง ซึ่งพบว่ามีเงื่อนไขจำกัดสิทธิของเจ้าของเครื่องหมายการค้าไม่จดทะเบียน และจำกัดลักษณะการกระทำลวงขายแบบดั้งเดิม (Classical passing off) เท่านั้น เป็นความล้าสมัย ไม่พัฒนาตามระบบเศรษฐกิจและการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการลวงขายในปัจจุบัน ทำให้ต้องนำประมวลกฎหมายอาญามาปรับใช้กับการพิจารณาคดีแทน และยังพบว่ามาตรานี้ไม่สอดคล้องกับอนุสัญญากรุงปารีส และความตกลงว่าด้วยสิทธิในทรัพย์สินทางปัญญาเกี่ยวกับการค้า ที่ให้คุ้มครองเครื่องหมายการค้าโดยไม่มีเงื่อนไข ทั้งนี้เมื่อศึกษากฎหมายต่างประเทศในระบบคอมมอนลอว์และซีวิลลอว์ก็จะเห็นว่าการคุ้มครองการลวงขายมีขอบเขตกว้างกว่ามาตรา 46 วรรคสองมาก จากปัญหาข้อจำกัดในการคุ้มครองการลวงขายจึงเห็นว่าควรแก้ไขโดยการขยายของเขตสิทธิของเจ้าของเครื่องหมายการค้าไม่จดทะเบียนให้สามารถดำเนินการใช้สิทธิของตนบอกกล่าวก่อนฟ้องคดีได้ซึ่งมีลักษณะเหมือนกับประเทศอื่น และเพิ่มเติมคำนิยามของคำว่าลวงขาย แต่การแก้ไขเกี่ยวกับนิยามนั้นมีสองทางเลือกคือ ไม่มีการนิยามโดยให้เป็นดุลพินิจของศาลในการวินิจฉัยตามกฎหมายระหว่างประเทศ หรือนิยามโดยกำหนดขอบเขตเพื่อรองรับประเภทการลวงขายที่จะพัฒนาในอนาคต

Thailand's economic system is developed with technology, innovation and creativity, which make intellectual property effective. Trademarks are the most important commercial intellectual property because various businesses use trademarks to show their images of their businesses, when any business has a good image of products and services then will have a high market share, would cause other unscrupulous entrepreneurs to use those trademarks, whether it is an infringement or passing off. This research examines the problem of unregistered trademark protection under the Trademark Act BE 2534, Section 46 paragraph two, which found that there are limiting conditions on the rights of unregistered trademark owners and limiting type of passing off which is the classical passing off only to obsolete not developing according to the economic system and changing the current passing off patterns. However, when studying international law in the Common Law and Civil Law, it is evident that the protection of passing off is much wider than Section 46, paragraph two. From the problem of limitation in the protection of the passing off, therefore, should be resolved by the extension of the rights of the unregistered trademark owner to be able to proceed with the exercise of their rights, example is notice before the prosecution, which is similar to other countries laws. In addition, add the definition of the word passing off but the corrections about that definition have two options: First does not defined the passing off definition but in the case stand by the court's discretion in international law or second, defined the passing off definition by defining the scope to support the types of passing off which will develop in the future.