การศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลการทำงานของพนักงานชาวไทย ในอุตสาหกรรมบริการที่ทำงานในประเทศสิงคโปร์

Abstract

การศึกษาวิจัยเรื่อง “การศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลของการทำงานของพนักงานชาวไทยในอุตสาหกรรมบริการที่ทำงานในประเทศสิงคโปร์” มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษา ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลการทำงานของพนักงานชาวไทยในอุตสาหกรรมบริการที่ ทำงานในประเทศสิงคโปร์ จำแนกดังนี้ 1) เพื่อศึกษาประสิทธิผลการทำงานที่แตกต่างกันตามปัจจัยส่วนบุคคลของพนักงาน 2) เพื่อศึกษาอิทธิพลของปัจจัยจูงใจในการทำงานที่มีผลต่อประสิทธิผลการทำงาน 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านคุณลักษณะของงานและประสิทธิผลการทำงาน และ 4) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ใช้วัดประสิทธิผลการทำงาน โดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้มีจำนวน 200 คน ใช้การทดสอบโดยการนำแบบสอบถาม ไปให้ผู้ตอบแบบสอบถามที่เป็นพนักงาน ชาวไทยที่ทำงานในอุตสาหกรรมบริการในประเทศสิงคโปร์ โดย การใช้สถิติทดสอบสมมติฐาน คือ T-Test, One-way ANOVA, Simple Regression และ Pearson Correlation ได้ผลสรุปดังนี้ คือ ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุระหว่าง 29-35 ปี มีสถานภาพโสด มีระดับการศึกษาต่ำกว่าปริญญาตรี มีอายุการทำงานมากกว่า 5 ปี ขึ้นไป จากการวิจัยพบว่า 1) พนักงานที่มีปัจจัยส่วนบุคคลต่างกันไม่ได้มีประสิทธิผลการทำงานต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 2) ปัจจัยจูงใจในการทำงานด้านความสัมพันธ์กับผู้ร่วมงาน และด้านความสัมพันธ์กับผู้บังคับบัญชามีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการทำงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และ 3) ปัจจัยด้านคุณลักษณะของงานมีความ สัมพันธ์กับประสิทธิผลการทำงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การศึกษาวิจัยนี้สามารถใช้เป็นแนวทาง ในการวางแผนบริหารจัดการด้านทรัพยากรมนุษย์ในธุรกิจด้านการบริการ ผลการศึกษาอาจจะนำไปปรับใช้ในประเทศเพื่อนบ้านกลุ่มสมาชิกประชาคมเศรษฐกิจเสรีอาเซียน เพื่อสร้างความแตกต่างทางธุรกิจ และเพิ่มขีดความสามารถทางการแข่งขันขององค์กร

The purpose of this study “Factors related to the work performance of Thai employees working in Singapore’s service industry” was to study 1) the work effectiveness of Thai employees with different personal attributes; 2) the effects of motivation factors on work effectiveness; 3) the relationship between job characteristics and work effectiveness; and 4) how to measure work effectiveness. Questionnaire respondents were 200 Thai working in the service industry in Singapore. The data were analyzed using T-Test, One-Way ANOVA, Simple Regression and Pearson Correlation. The majority of respondents were single female, aged 29-35 years old, with lower than Bachelor’s degree education and having more than 5 years working experience. The results indicated that 1) work effectiveness did not vary due to individual personal attributes; 2) some motivation factors were found to have statistically significant effects on work effectiveness including having good relationship with colleagues and supervisor; and 3) job characteristics were found to significantly related to work effectiveness. This study could be used as a guideline for human resource planning for the service industry. The result might be applied across AEC member countries to enhance business differentiation as a means to increase the business competitiveness.