ความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดรับสื่อธรรมะกับความรู้เกี่ยวกับหลักคำสอน ความเชื่อในพระพุทธศาสนา และการกระทำความดีตามแนวพระพุทธศาสนาของประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความรู้เกี่ยวกับหลักคำสอน ความเชื่อในพระพุทธศาสนา และการกระทำความดีตามแนวพระพุทธศาสนาของพุทธศาสนิกชน เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดรับสื่อธรรมะและสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเป็นพุทธศาสนิกชนกับระดับความรู้เกี่ยวกับหลักคำสอน ความเชื่อในพระพุทธศาสนา และการกระทำความดีตามแนวพระพุทธศาสนา รวมถึงเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะประชากรกับระดับความรู้เกี่ยวกับหลักคำสอน ความเชื่อในพระพุทธศาสนา และการกระทำความดีตามแนวพระพุทธศาสนา โดยใช้การวิจัยเชิงสำรวจด้วยแบบสอบถามกับพุทธสาสนิกชนในเขตกรุงเทพมหานครจำนวน 400 คน ผลการวิจัยพบว่า 1) พุทธศาสนิกชนที่เป็นกลุ่มตัวอย่างมีระดับความรู้เกี่ยวกับหลักคำสอนในระดับ “ปานกลาง” มากที่สุด (ค่าเฉลี่ย 10.10 คะแนน จาก 15 คะแนน) มีระดับความเชื่อในพระพุทธศาสนาที่ระดับ “เชื่อมากที่สุด” (ค่าเฉลี่ย 4.21 จาก 5 คะแนน) และมีระดับการกระทำความดีตามแนวพระพุทธศาสนาที่ระดับ “เป็นประจำสม่ำเสมอ” มากที่สุด (ค่าเฉลี่ย 4.43 จาก 5 คะแนน) 2) ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างระดับการเปิดรับสื่อธรรมะกับระดับความรู้เกี่ยวกับความรู้เกี่ยวกับหลักคำสอน แต่พบว่าระดับการเปิดรับสื่อธรรมะมีความสัมพันธ์กับระดับความเชื่อในพระพุทธศาสนาและการกระทำความดีตามแนวพระพุทธศาสนาในทิศทางเดียวกัน 3) ลักษณะสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเป็นพุทธศาสนิกชนมีความสัมพันธ์กับระดับความรู้เกี่ยวกับหลักคำสอน ความเชื่อในพระพุทธศาสนา และการกระทำความดีตามแนวพระพุทธศาสนาในทิศทางเดียวกัน 4) กลุ่มตัวอย่างที่มีเพศ อายุ การศึกษา และอาชีพแตกต่างกัน มีระดับความรู้เกี่ยวกับหลักคำสอนแตกต่างกัน ขณะที่ อายุ รายได้ และอาชีพแตกต่างกันมีระดับความเชื่อในพระพุทธศาสนาแตกต่างกัน และ เพศ อายุ การศึกษา รายได้ และอาชีพแตกต่างกันมีระดับการกระทำความดีตามแนวพระพุทธศาสนาแตกต่างกัน

The purposes of this research are to explore the level of Buddhism knowledge, belief and good practice of Buddhist samples, to study the relationship between the level of Dhamma media media exposure, socialization, and the level of Buddhism knowledge, belief and good practice, and to study the relationship between demographic variables and the level of Buddhism knowledge, belief and good practice. Survey questionnaires are collected from 400 Buddhists in Bangkok. The results of the study are as follow: 1) Buddhist samples in Bangkok have Buddhism knowledge at medium level (mean 10.10 from 15 scores), Buddhism belief at very high level (mean 4.21 from 5 scores) and Buddhism good practice at very high level (mean 4.43 from 5 scores) 2) The relationship between the level of Dhamma media media exposure and Buddhism knowledge is not found while the of Dhamma media media exposure and socialization is found to be positively correlated whith the level of Buddhism belief and good practice 3) Kinds of environment or socialization supporting to be a good Buddhist is found to be positively correlated whith the level of Buddhism belief and good practice. 4) Buddhist samples with different sex, age, education, and occupation are found to have different level of Buddhism knowledge while those with different age, income and occupation are found to have different level of Buddhism belief and those with different sex, age, education, income and occupation are found to have different level of Buddhism good practice.